De 6e Dutch Ultra Series – Gemist!

Amerongse Berg Ultra Dutch Ultra Series Rens Wijnands Trail Events Ultra Trail
Over de auteur
Rens Wijnands
Rens is een veelzijdige (ultra)trailrunner die het liefst in de natuur beweegt. Rens is Hardloop- en Trailrunning Trainer en Rens is actief CREW member. In 2023 heeft Rens zich voorgenomen alle ultra's uit de Dutch Ultra Series te lopen.

Verslapen?

De 6e editie van de legendarische Dutch Ultra Series 2023 was de Amerongse Berg Ultra. Deze stond op de kalender voor zondag 25 juni 2023 en ik was er niet bij. Waar was ik dan? Ik lag nog in mijn bed die ochtend! Haha.

Wat mij betreft is deze ultra een blijvertje

Nee, niet verslapen, maar een bewuste keus. Ik was die nacht, of eigenlijk zondagmorgen, heel vroeg thuisgekomen van een overheerlijke vakantie in de Franse Alpen. Twee weken was ik daar geweest en ik had genoten van zon, bergen, sneeuw, lekker eten en gezelligheid. Het leek mij verstandig om die zondag niet in een stuk door te hobbelen naar deze ultra. Nee, lekker ontspannen die dag en bijkomen van het grote Franse avontuur. Nu heb ik met mijzelf de afspraak gemaakt dit jaar alle ultra’s te lopen van de Dutch Ultra Series.  Dus heb ik ook met mezelf de afspraak gemaakt de ultra een weekje later in te halen. En zo stond ik op een druilige zaterdagochtend om 07:30u bij boshotel Overberg om alsnog de Amerongse Berg Ultra te lopen. In mijn eentje en alleen. Wel gebracht door mijn lieve vrouw Saskia die ook deze ochtend voor de nodige support zou zorgen. Wat een schatje.

Nog wat hoogtemeters

En zo liep ik die ochtend in de bossen richting de Amerongse Berg voor de eerste kilometers. Het begon gelijk goed. De organisatie had zo’n beetje de kortste weg naar het hoogste punt in de eerste kilometers geduwd en dus gingen deze omhoog en omhoog. Dit deed mij gelijk weer denken aan mijn vakantie in Frankrijk. Daar ook de nodige hoogtemeters gepakt dus dit was een makkie! Dus niet. Ik had hier behoorlijk wat moeite mee. Het leek wel of mijn lichaam nog niet wakker was en geen zin had in nog meer klimwerk. Nu had ik in Frankrijk ook flink mijn best gedaan. In die twee weken bijna 200 km weggelopen met maar liefst 13.000 hoogtemeters. Iedere dag was ik buiten in de bergen en genoot ik van de Franse graatjes. Menig berg “bedwongen” en genoten van de mooie vergezichten bovenop. Zelfs de Mont Blanc nog gezien met zijn witte sneeuwdek. Op gepaste afstand weliswaar. Deze berg is bijna 5000 meter hoog!

Misschien zat dit nog in mijn lijf maar die ochtend liep ik niet mijn allerbeste ultra. Het was eigenlijk de gehele weg “harken”. Op karakter doorgaan simpelweg omdat je weet dat je het kan. Ik dacht een slimme move te hebben gemaakt door een weekje rust te nemen maar kennelijk was dit niet genoeg. Eerlijk gezegd heb ik zelfs overwogen om bij het 30km punt, waar Saskia met een verzorgingspost op mij wachtte, te stoppen. Mijn lijf piepte en kraakte aan alle kanten. Maar de schat had verse koffie klaar staan met een heerlijke grote haverkoek. Dat moment rust deed mij goed en ik ben na de koffie en koek de camper uitgestapt in mijn regenjas (het was ondertussen behoorlijk gaan regenen) voor de laatste 20km.

Met Trailrunning mee naar Samoëns

Terug naar Frankrijk. We waren daar met een groep in wisselende samenstelling. Het is één van de reizen geweest welke Trailrunning Europe aanbood. We zaten in een prachtig huurchalet in Samoëns in de Franse regio Haute-Savoise. Dit gebied wordt door Fransen de voor-Alpen genoemd. In de winter is dit een ski gebied maar in de zomer kun je hier fantastisch wandelen, trailrunnen, mountainbiken, raften en zelfs paragliden. De hoogtes zijn tot zo’n 2600 meter. Je kunt deze hoogtes goed bereiken via de wandel/ trailpaden. Maar dan moet er niet te veel sneeuw liggen. En, ik gaf het al aan, dat lag er. Het had nog vrij laat in het seizoen behoorlijk gesneeuwd in die regio waardoor er vanaf zo’n 2200 meter hoogte veel van dit witte goedje lag.  Dit is verraderlijk spul zo met dooi. Je ziet niet altijd goed waar het pad is, soms is het glad als ijs, soms is het net pap. En het is er niet vlak zoals hier, dus als je niet oppast glij je zo een tiental meters naar benee met alle gevolgen van dien. Maar het is wel ontzettend gaaf om in juni in korte broek in de sneeuw te spelen!

We hebben met de groep uitdagende (sneeuw)tochten gedaan en hebben onze grenzen weer verlegd! Twee fantastische weken gehad!!

Bijzondere paden

De route van de Amerongse Berg Ultra loopt door een ontzettend gaaf gebied. Ik had het geluk dat ik wel het pad beneden langs mocht lopen. Ik weet dat dit stuk er op het laatst uit is gehaald door de organisatie op verzoek van de boswachter, waardoor de andere deelnemers hier niet meer mochten lopen. Het is een pad langs de uiterwaarden tussen Amerongen en Elst. Vanwege het broedseizoen vond de boswachter het geen goed idee. Het is zo’n pad wat niet veel trailrunners kennen omdat je uit het bos gaat en een weg moet oversteken. Ik heb deze genomen! Wat ook gaaf is om te lopen is het gebied Plantage Willem III bij Elst. Niet vaak organiseert Trail Events daar iets omdat het vaak niet mag. Dit is een afgesloten gebied waar wild los loopt (runderen en paarden) en waar veel reeën leven. Ook heb ik daar wel eens een vos gezien. Het gebied is mede hierdoor verboden voor honden. Maar deze Ultra ging door dit gebied. Geweldig om daar te zijn. Een mooie open vlakte met glooiing. Wat veel mensen niet weten is dat het wild hier een nog veel groter gebied heeft om te leven. Er is een flink deel waar de mens niet mag komen. Dit loopt zelfs onder de weg door naar de uiterwaarden van de Neder-Rijn. Hierdoor hebben de dieren ook in droogte voldoende water tot hun beschikking omdat ze rechtstreeks uit de Neder-Rijn kunnen drinken. Helaas zag ik weinig wild deze ochtend. Een paar runderen en wat konijntjes.

Herrie

Daarna volgde de route door mijn favoriete singletrack van Rhenen. Een ruim 1 km pad geheel omsloten door bomen en struiken. Je waant je dan in een jungle, zo dichtbegroeid is het hier op sommige stukken. Ik ken dit gebied goed en ik kan zeggen dat de organisatie aandacht heeft gegeven aan de route. Echt de mooie paden! Ook het stuk door de stadsbossen van Rhenen is prachtig. Op het moment dat je denkt dat je de stad Rhenen inloopt draai je naar links. Vanaf dit punt, je bent dan op ongeveer de helft van deze ultra, keer je terug richting Amerongen. Uiteraard niet via dezelfde route. Als eerste wordt het gebied rondom Kwintelooijen aangedaan. Dit is een  zandafgraving geweest, wat je ziet aan het hoogteverschil. Hier was ook het 30km punt waar Saskia met de koffie stond. Die zaterdag was er bij Kwintelooijen ook een motorcross event. Ik hoorde het al van een afstand, maar toen ik daar aangekomen was werd ik niet vrolijk. Wat een #$%@&! herrie zeg. En dat in een natuurgebied. Onbegrijpelijk. OK, er ligt hier al sinds jaar en dag een motorcross baan, maar deze wordt zeer weinig gebruikt voor zover ik weet. Vandaag toevallig wel. Ik heb nog lang na kunnen genieten van de cross. Tot ver in Prattenburg kon ik het horen. Misschien was dat ook de reden dat ik nergens wild zag. Die zaten waarschijnlijk allemaal bij familie op de Veluwe. Gevlucht voor het lawaai.

Het laatste deel

Landgoed Prattenburg is het gebied wat na Kwintelooijen ontdekt mocht worden. Het is het gebied tussen Rhenen en Amerongen in. Dit kenmerkt zich door mooie brede bospaden afgewisseld met smalle singletracks. Hier mocht ik een grote lus maken voordat het laatste deel van deze ultra in de Amerongse bossen begon.

Op naar de 7e in deze Dutch Ultra Series!

Het was zoals gezegd aardig gaan regen. Geen stortbui maar van die miezerregen. En dan een behoorlijke. Dikke grijze lucht met daaruit de regen overal waar je keek. Daarbij was het niet koud. Eigenlijk was het behoorlijk warm. Ik had mijn regenjas dan ook snel uitgedaan. Werd natter van binnen dan buiten. De laatste kilometers waren zwaar. Niet door de route. Die was prachtig. Maar mijn lijf had nog te veel Frankrijk in zich. Maar daar was dan toch het boshotel weer en ook mijn Saskia. Na ruim 5 en een half uur genieten ook deze ultra weer gelopen. En dat was de bewogen tijd. Ik had een flinke rust genomen bij het 30 km punt. Maar wat maakt dat uit. Tis geen wedstrijd.

Wat mij betreft is deze ultra een blijvertje. De route is anders dan routes die de organisatie in dit gebied al heeft. Vooral het deel bij Rhenen is een geweldige aanvulling. Op naar de 7e in deze serie!

 

 

 

 

 

 

Benieuwd wat jij allemaal kan?

Verbeter je conditie tijdens een van onze Trail Events! Met onze routes variërend van 5 tot 109km hebben wij voor iedere hardloper een passende en uitdagende trail.

Bekijk onze Trail Events kalender eens. Wanneer kom jij je grenzen verleggen?

 

Trail Events Kalender

Meer blogs van Rens

Wis filter
Filter op categorie
Laden...

Niets gevonden

Deel deze pagina: